Kościół na Rospontowej

Parafia Matki Bożej Ostrobramskiej

Kościół powstał w latach 1935-1939 z inicjatywy pracowników Fabloku, przy wsparciu dyrekcji fabryki, jako zwieńczenie budowy kolonii robotniczej na terenie Rospontowej. Projekt wykonał arch. Stanisław Oszacki z Chrzanowa.

 

Powstanie kościoła było ostatnim elementem kształtowania się kompleksu osiedla robotniczego na Kolonii Rospontowej. Inicjatorem budowy był dziekan dekanatu nowogórskiego, do którego należał wówczas Chrzanów, ks. Andrzej Mroczek. W 1935 r. projekt opracował chrzanowski architekt Stanisław Oszacki. Został on zatwierdzony przez Komitet Budowy Kościoła przy koloniach Pierwszej Fabryki Lokomotyw oraz zaakceptowany 21.07.1935 r. przez kurię metropolitalną w Krakowie. Już 15 września tego samego roku wbudowano kamień węgielny pod budowę kościoła. Dnia 3.12.1935 r. władze wojewódzkie zatwierdziły projekt, ale wniosły do niego uwagi natury estetycznej, sformułowane przez eksperta Oddziału Sztuki Urzędu Wojewódzkiego, Bogdana Tretera. Komitet Budowy nie przejął się tym zanadto i realizował projekt zgodnie z planem Oszackiego. Prace budowlane ukończono w 1939 r. Kanoniczne powołanie parafii miało miejsce 18.11.1939 r. erygowano parafię w Chrzanowie – Rospontowej.

Jest to jednonawowa świątynia, symetryczna, wzniesiona na planie krzyża. Prezbiterium zamknięto półkolistą apsydą. Stylistycznie nawiązuje do średniowiecznych form romańskich i gotyckich. Ściany postawiono z łamanego miejscowego kamienia wapiennego, zestawionego z cegłą, z której są szczyty fasady i ramiona  transeptu. Pokrycie wykonano z patynowanej blachy miedzianej. Uroku budowli dodają loggie z kamiennymi kolumnami, flankujące wejście. Prezbiterium zamknięto apsydą.

Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta. Występowała już w architekturze rzymskiej, stąd przejęta przez chrześcijaństwo. Apsydy półkoliste występowały od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. Gotyk stosował przeważnie wieloboczne zamknięcia naw, które czasem są też określane mianem apsyd.
Zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej: https://www.archiwum-ziemiachrzanowska.pl/